Merve Sakarya

* Ad-Soyad: Merve Sakarya
* Kişisel Özellikler: Uzun sarı saçlı. Bencil ve kötü kalpli. İntikamdan da çok hoşlanıyor.
* Aile Geçmişi: Annesi o küçükken ölmüş ve ona babası bakıyor. Anneannesi ve dedesi de şehir dışında yaşıyor.
* Ünlünüz: Aslı Enver
* İstediğiniz Rütbe: Puanım hangisine yeterse


Merve babasının gözlerine ısrarcı bir şekilde bakıyordu.
‘Baba, bana gerçekleri anlat!’ dedi ve eliyle önüne düşen saçları geriye attı.
‘ Pekala. Anlatıyorum. Sen henüz yedi yaşındaydın. Annen yaşıyordu. Kötü bir şey oldu ve o intihar etti.’ Merve duydukları karşısında şok olmuştu. Annesinin bir araba kazasında öldüğünü sanıyordu. ‘ Niye intihar etti?’ Babası ona sadece baktı.
‘ Baba! Türkçe konuşuyorum! Annem neden intihar etti?’ Merve ayağa fırlamıştı.
Babası kafasını kaşıdı. Merve’nin gözlerine bakamıyordu.
‘ Benim yüzümdendi. Onu aldattım. Tamam mı? Öğrendin mi?’ Merve eliyle ağzını kapatmıştı ve geriye birkaç adım attı.
‘ Yazık!’ bu söz Merve’nin ağzından bir fısıltı gibi çıkmıştı. Babasına yaklaştı.
‘ Burada bir dakika bile kalamam!’ Artık on sekiz yaşındaydı. İstediği yere gidebilirdi, babasına bağlı değildi. Odasına çıktı ve eline ne geldiyse bir çantaya tıktı. Aşağı indiğinde babası çantasına bakıyordu.
‘ Merve, bu olanlar eskidendi.’ Merve gözlerini kıstı. Birkaç saniye orada öylece babasına baktı ve sonra bir hışım kendini dışarı attı. Merve gözyaşlarına hâkim olamıyordu.
Nereye gideceğini de bilemiyordu. Hiç arkadaşı yoktu. Anneannesi ve dedesi şehir dışındaydı. Teyzesinden ve amcasından nefret ederdi. Mine böyleydi işte. Nefret dolu, asi ve salak bir kızdı.
Tek çaresi, İstanbul'a anneannesinin yanına gitmekti. Otobüs terminaline vardığında hava kararmaya başlamıştı. Neyse ki hemen bir İstanbul otobüsü kalkıyordu. Otobüse bindiğinde yaşlı bir kadının yanına oturdu. Kadın çok... buruşuktu. Gözleri maviydi, saçları ise bembeyazdı. Bütün yol bir kelime bile etmeden gittiler. İstanbul'a vardıklarında Merve uyuyakalmıştı. Kadın onu dürttü.
' Uyan kızım, İstanbul'a geldik.' Merve yerinden sıçradı.
' Ne ne var?!' Kadın Merve'ye uzun uzun baktı sonra da çekip gitti. Merve yukarıdan çantasını aldı, sonra da bir taksiye atladı. Anneannesinin evine geldiğinde içi huzur doluydu. Nedenini bilmiyordu ama öyleydi işte. Kapıyı çaldı. Uzaktan anneannesinin terlik sürüme seslerini duydu, sonra da sesini.
' Geldim, geldim!' Kapı açılınca kadın anlık bir şoka uğradı.
' Mervem! Hoşgeldin!' Anneannesinin evi, bıraktığı gibiydi. Artık, burada yaşayacak ve burada okula gidecekti. Ne güzel! Yeni düşmanlıklar ve yeni sinir bozucu öğretmenler! Merve anneannesine gülümsedi. İçeri girdiklerinde Merve dedesinin koltukta horlayarak uyuduğunu gördü. Anneannesi parmağını dudaklarına götürerek ' sessiz ol' işareti yaptı ve Merve'yi oturma odasına götürdü.
'' Anneanne ben çok kötü bir şey öğrendim!'' Anneannesi Merve'ye kaşlarını çatmış bakıyordu.
'' Ne oldu kızım?'' Her halinden endişelendiği belliydi.
'' Eskiden olan, annemin intiharı ile ilgili bir şey. Daha doğrusu neden intihar ettiği.'' Anneannesi anlamışa benziyordu.
'' Anneanne bunu biliyor muydun?'' Anneannesi kafasını evet anlamında salladı.
Mine tekrar ağlamaya başladı. Durmadan ağlıyordu. Anneannesi onu kollarıyla sardı. Mine annesi yerine koydu onu.Annesinden alamadığı tüm şefkat oradaydı işte.
'' Artık burada kalacağım. O adamın yüzünü görmek istemiyorum.'' Anneannesi Merve'nin saçını okşuyordu ve durmadan herşeyin çok iyi olacağını fısıldıyordu.
'' Tabii ki hayatım. Burası senin evin. Seni buradaki okula da yolladık mı herşey senin için uyumlu olur.'' Mine derin bir iç çekti.
'' Anneanne, bunu söylediğime inanamıyorum ama seni seviyorum.'' Anneannesi hafif bir kahkaha attı.
'' Ben de seni seviyorum kuşum, ben de seni.''

Editledim!!!

Düşük puan almak istiyorum, zaten ben 9. sınıfa uygun olarak yazdım bu rp'yi.

Ünlünüzü değiştrin . Bu ünlü kullanılıyor