Gece evi serisini okuyanllar bilir ritüel rp'si bu.
Ritüel! Demişti arkadaki çocuk heyecanla ritüel! Diye bağırıp tapınağa koşturuyordu. Bu şeyi izlemek ne kadar da kolay diye düşündü nina. Daha 2 ay öncesine kadar oda izliyordu izlemek öyle basitti ki. İzlenen şeyi yapmaksa tarif edilemeyecek şekilde zordu her defasında heyecan stres ve panik. Tökezleme korkusu sakarlık. Daima yanında olacak ürkütücü duygular. Sanki bir kuyruk gibi ne karda kaçmak istersen iste seni bırakmayacak. Alışacaksın belki, kabulleneceksin. Her defasında tökezleyeceksin evet ama hissedeeksin. Biliceksin. Bildiriceksin ve göstericeksin.
Oraya çıktığında içini kaplayan güçlü baskı yok edecek korkularını. Unutacaksın anın büyüsüne kapılacaksın. En kolayıda bu olsa gerek. Ama sahneye çıkıncaya kadar bu korkudan uzaklaşamasın bu korku olmasa yapamasın zaten.
Ne kadar kötü bişi gibi görünsede korku cesaret aşılar. Aşı ise etkisini hemen göstermez, yavaş yavaş olur zaman gerektirir. Alışacağını sanırsın ama her defasında aynı şeyleri yaşarsın kaçınılmazdır bu.
İşte yine öyle bir duygu karmaşası beden korkusu. Yine ve yine.
Nina kendini ürüktmekten başka bir işe yaramayan düşüneleri bir kenara bırakmaya karar verdiğinde çoktan salondaydı bile. Ama henüz sahneye çıkmamıştı, oranın öyle bir çekim güü vardı ki. İnanılacak gibi değildi. Kim ne derse desin orada bir güç saklanıyordu. Çıkarılmayı bekyeyen bir güç. Ulaşılmaz ama ulaşmak için canını verebiliceğin bir güç!
Nina merdivenlerden çıkarken işaretiyle büyük bir renk uyumuna giren safir rengi elbisesinin etekleri sallanıyordu. Diz hizasındaki etek küçük bir dekolteyle asil ve güçlü duruyordu. Ayakkabısına ise boynundaki demir rengi kolye eşlik ediyordu. Müthiş bir renk uyumu içersindeydi.Arkadaşlarının yanına gelip bir adım öne çıktı ve tapınaktakileri selamladılar.Nina küçük bir gülümseme attıktan sonra arkasını döndü. Arkadaşları nina’nın bir şey demesine gerek kalmadan yerlerine geçmişti bile. Başlıyorlardı.
İlk önce kurutulmuş ada çayı, okseotu, ve tatlı kuru ota baktı. Hepsi burada yakılmayı bekliyorlardı. Kötü ruhları uzak tutan bitkileri kontrol etmeyi unutsaydı kendine çok kızardı sonradan. Onu unutursa neler olabilirdi acaba? Bu zamana kadar birkere bile kötü bir ruh ve ruhun ne yaptığını görmemişti. Acaba neler yapabiliyorlardı? Bunu ritüelden sonra araştırmaya karar verdi. Gerçekten merak etmişti. Ah tanrım şu an önemli bi rütüel yapaktı ve neler düşünüyordu şu an korkudan altına etmesi gerekti. İlk ritüelini hatırladı, ciddi ciddi kaçıracaktı altına neredeyse. Bu iş göründüğü gibi kolay değildi. Ama asla pişman olmazdı nina. Burada olmayı tanrıçaya yakın olmayı onu hissetmeyi, cesareti ve güveni seviyordu. Biraz daha geri gidip sahibinin yerine gelmesini bekleyen mor muma yaklaştı. Çemberin ortasındaki yerini aldı. Sırtını geri atıp dik durdu. Baaklarının arası kapalı ve hizalıydı.
Sakarlılığının tutmamasını diledi. Otları yakıp üstüne dökmesi gerçekten faciha olurdu gerçi koyu renkteki elbisesinin üzerinde pek fark edilmezdi yanık ama o anı yaşamk istemediğine karar verdi.
Etraftakiler oldukça sakin ve sabırla bekliyorlardı bu özel ana şahit olmak istiyorlardı. Tanrıçalarına bir adım daha yaklaştıkça güç alıyorlardı Nina gibi. Yana kaymış kolyesini büyük bir özenle düzeltti. Dikliğini sürdürerek eğilip otları yaktı okseotu biraz geç yanmıştı ama böyle bir kokuya değerdi. Onuda yakıp ince uzun bardak şeklindeki kaba koydu onlar yanmaya devam ederken eğilip mor mumu eline aldı.Diğer elinde ise bir bıçak vardı. Büyük bir nefes almayı ihmal etmedi. Ve uyuşmuş ayaklarını hareket ettirerek doğuya yöneldi, sarı mumum sahibinin yanına geline durdu. Küçük derede öksürdü.Lütfen tökezlemiyim lütfen sesim kontrollü çıksın demekten kendşni alamadı ama bunlar içinden söylediği için kendiyle gurur duydu. Zaman kaybetmeyerek konuşmaya başladı. Ne yaptığını bilir bir görünümü olduğu için şükretti.Mumu yaktı ve bıçakla görünmez bir yıldız çizdi.
“Fırtına rüzgarları, Nyx’in adına, sizi çağırıyorum,
Burada işlenecek sihrin üstüne,
Lütfunuzu saçmanızı sizden diliyorum” Dedi ve içinden mutluluktan cıyakladı sesi kudretli ve asil çıkmıştı.Etrafı saran rüzgarın gücüyse bambaşkaydı. Daha sonra kırmız muma sahip kişinin yanına gelerek biraz daha fazla güvenle;
“Şimşeğin ateşi, fırtınaların ve sihir gücünün taşıyıcısı,
Nyx’in adına seni çağırıyorum,
Senden burada işleyeceğim sihre yardım etmeni diliyorum.” Kelimeler dudaklarından ipeksi bir yumuşaklıkla dökülüyordu. Bunun için ne kadar memnun olduğunu düşünmesine gerek bile yoktu. Etrafının ısındığını hissetti ve gülümsedi. Yapıyordu işte!
Mavi muma sahip çaylağa geldi ve bu sefer emin olduğu sesiyle devam etti
“Sağanak yağmurlar, Nyx’in adına sizi çağırıyorum,
Bu en güçlü ritüel’i gerçekleştirirken,
Boğucu gücünüzle bana katılın” Derdemez kulaklarında bir uğultunun yankılandığına yemin edebilirdi.
Tekrar saat yönünde ilerleyerek yeşil mumun sahibinin karşısında durdu. Tekrar emin olduğu sesiyle devam etti.
“Derin, nemli toprak, Nyx’in adına seni çağırıyorum.
Sen bana bu ritüelde yardım et ki,
Toprağın, güç fırtınasının kükreyişiyle sarsılışını hissedebileyim” Bıçağı havada sallarken yağmurdan sonra olan toprağın koksunu alıp doyasıya kokladı.
Ve çemberin ortasındaki yerini alıp yakarışını tamamladı.
“Vahşi ve özgür ruh, Nyx adına seni çağırıyorum.
Beni yanıtsız bırakma! Bu kudretli ritüel boyunca benimle kal! Ve bana tanrıçanın gücünü bahşet”
Her nasılsa içini aniden bir güç kapladı, içi içine sığamıyormuş gibiydi. Etrafındaki tüm elementlerin kendinden geçirici etkisiyle mayhoş bir ruh haline büründü. Etrafındaki görülmez kalkan onu etkisiz hale getiriyordu bu muhteşem ve kudretli gücü itmek akla mantığa sığmazdı.
Zar zor kendine gelerek çemberin önüne geldi ve güzel bir edayla söze başladı. Sıra bugün hakkında biraz bilgi vermekteydi daha sonrada kanla karıştırılmış kan içeklerdi.Nina şarabı düşündüğünde apzının sulanmasını engelleyemedi Ve daha çok rezil olmamak adına söze başladı.
“bugün tanrıçamızın ayının dolunay halini aldığı gündür,Bu gece içinde ihtişam barındırır. Bütün karanlık kızların ve oğulların bu geceki ritüelde geçen her bir sene boyunca her dolunayda diledikleri şeyleri istiyorlar. İçimizdeki güü, vahşi alemin kendi soylu anlıları gibi özgür kıl ki, hayvan kardeşlerimizin esnekliğine kıvraklığına sahip olalım. İnsanlığın zincirleriyle kısıtlanmayalım yada cahil zayıflıklarına hapsolmayalım” dedi ve arkasını döndü şarabı alıp geldikten sonra büyük bi özenle açtı. İlk önce kendi sonra ritüledeki kişilere bir yudum olmak üzre içirdi ve diğer çaylakalra uzatı. Hepsine içirdikten sonra dibinde bir yudum kalmış olan şarabı kaldırıp tekrar kendi içti
“kutsanmaya”diye haykırdı. Elementlerin hepsine teşekkür edip serbest bıraktıktan sonra, en önemli ihtiyacı olan nefesi aldı. Bitmişti. Bunuda atlatmışlardı. Nyx’e küçük bir teşekkür gönderdi. Ve tapınaktan çıktı.
Salı Ağus. 03, 2010 11:02 pm
